Monachopsis Lyrics – Armando & Jammah
Singer: Armando & Jammah
Title: Monachopsis
Dünyaya düştüğüm çukurdan kalkışımdan
20 sene sonra anladım ki dönmem gerek
Anlamıyor musun, ölmem gerek
Kendimi öldüğüm yerde ölmeden bir kez daha görmem gerek
Olmaz olsun öyle keder, aynı katar gibi raydan çık
Aynı çukurdan kalkmıştık ulan hayret be
Bence bizim gibi delilere bayram yok
Yılmıyorum yine de yolu yarıladın be salyangoz
Gökyüzüne baksa kayboluyor insan
Ne zaman göz göze gelsem kahroluyorum ulan insaf
Sana da merhaba kupa kızı
Daha on sekizinde ihtiyar bir papazla anıldın
Defter aralarında kurutulmuş insanlar
Ve parmak aralarında unutulmuş güller
Bir ömür önce kelebektim
Şimdi çiçekler koparıp da sana getiremem
Utançlarımı kaldırımlardan topla
Bir bavulun içine atla karınca
Yanlış olan ne varsa yalnız kalsın
Anlamadıysan da bırak, anladığınla varsın
Gözlerimden sönmekte renkler
Ama görmezden gelmek ölmek demek
Bir ömür önce karıncaydım
Yirmisene sonra anladım o çukura dönmek gerek
Monachopsis, yok yerim yurdum
Yok benim yok dedim son verin buna
Monachopsis, ner’deyim bilmeden yaşadım
Son verip buna tekrar
Monachopsis, yok yerim yurdum
Yok benim yok dedim son verin buna
Monachopsis, ner’deyim bilmeden yaşadım
Son verip buna tekrar
Bu ses yankılanan bir feryadın iç çekişleri
Hep kaçtın şans hiç yetinmedin
Öyle kararlı susan kimse dinledim
Öyle heybetli çarptım kapıyı hissedilmedi
Farkındayım hayat bozdum fiyakanı bir hayli
Yorgunum sırtımda sönük sigara izmaritleri
Ardımda kan izleri sığmıyor hayal kırıkları bedenime
Yalnızca bil istedim
Sanırım bu çektiğim en içten hassiktir!
Yıllardır yürüyorum istiyorlar kal dimdik, boş ver!
Nasıl sürdüğünü bilmesen de olur
Hayat işte, üç koltuk dört lastikli
Ya sabır, çekil git başımdan! Sen Aysel değilsin
Bana yazdıramazsın bu ne boktan mizansen
Sahi değişmişsin neredeydin?
Belki uyuyakaldığım o masalların sonlarında gelirdin
Yoksun biliyorum delirdim
Bu kez hükmen yenildim
Akıl sır erdiremedim
Bugün solumdan kalktın sevindin
Yaralarıma bak en güzeli yüzün
Yorulmadın mı gel gidelim desem
Bu kez rüzgar tam ölümden eser
Bu kez rüzgar tam ölümden esen
Monachopsis, yok yerim yurdum
Yok benim yok dedim son verin buna
Monachopsis, ner’deyim bilmeden yaşadım
Son verip buna tekrar
Monachopsis, yok yerim yurdum
Yok benim yok dedim son verin buna
Monachopsis, ner’deyim bilmeden yaşadım
Son verip buna tekrar
Desene kaybeden baştan başlar
Ben hep doğduğum yerdeyim saçmalık baştan aşağı
Bu semti kahvehanelerinden bilirim
Mızıkçılık yapma intihar et ve baştan başla
Deli damarım tuttu kaçmalıydım gayet emindim
Susmalıydım dudaklarıma ayetler indi
Konuştum, yenilmişlerin en iyi jönüydüm
Zaten ölüm, boktan hayatların vidanjörüydü
Boğ, yalnızlığın çengelli toka lastiğini
Sözlerini unutan bir vokalistim
Kaybetmek kanımda var ama yıkılmaz kalesiydim
O sahtekar bu kumarbazın sinek valesiydi
Ölümlerden ölüm beğen pısırığın
Gülüşleri sahte sakalları sinek ısırığı
Pastoral yazarlar ne anlatır bilmem
Bela mısın nesin yirmi bir yaşımdan sonrasına gülmem
Çünkü bitmez kalbin tadilatları
Demirden bozma hafif kan hafif marmelat tadı
Sanırım bu yüzden hevessizim
Kara bulutları üzerimde ait olmadığım kainatların
Şehri terk etme ayları
Yönünü uçuruma sürmeliydik kara rayların
Nereye bin lirayla? külüstür İmpala’yla
Allah’ın selamı üzerinde günah dolu kumbarayla
Monachopsis, yok yerim yurdum
Yok benim yok dedim son verin buna
Monachopsis, ner’deyim bilmeden yaşadım
Son verip buna tekrar
Monachopsis, yok yerim yurdum
Yok benim yok dedim son verin buna
Monachopsis, ner’deyim bilmeden yaşadım
Son verip buna tekrar
Find more lyrics at lyrics.jspinyin.net
You can purchase their music thru
Disclosure: As an Amazon Associate and an Apple Partner, we earn from qualifying purchases
Other Popular Songs:
Залпом - Тяжело быть пидором на заводе
vladiko - катафалк
Monachopsis – English Translation
From my attempt from the pit I fell to the world
20 years later I realized that I have to return
Don’t you understand, I need to die
I have to see myself once again before I die where I die
No, so grief, get out of the rail like the same strat
We got up from the same pit, I’m amazed
I think there is no feast for crazy like us
I’m not giving up, you still split the road be snail
If you look at the sky, people disappear
Whenever I come to the eye, I am a brown, ulan mercy
Hello to you too Cup Girl
You were remembered with an old priest in eighteen
Dried people between the notebooks
And forgotten roses between the fingers
I was a butterfly before a lifetime
Now I can’t take flowers and bring it to you
Gather my shame from the sidewalks
Jump into a suitcase
Let whatever is wrong
If you don’t understand, leave it, you get it with what you understand
Colors are extinguishing from my eyes
But ignoring means dying
I was an ant before a lifetime
After twenty I realized I need to go back to that pit
Monachopsis, I don’t eat my dormitory
I said no, I said, put it on this
Monachopsis, I lived in Ner without knowing
End and again
Monachopsis, I don’t eat my dormitory
I said no, I said, put it on this
Monachopsis, I lived in Ner without knowing
End and again
This sound echoed a scream’s sighs
You’ve always ran away
I listened to nobody so determined
I hit the door so imposing.
I am aware that life has broken a lot of fiyakan
I’m tired, faint cigarette butts on my back
Blood marks do not fit behind my disappointment in my body
I only wanted to know
I think this is the most sincere sensitivity I have taken!
I want to walk for years, stay outright, never mind!
Even if you don’t know how it driving
Life is here, three seats with four tires
Either patience, get out of my head! You are not Aysel
You can’t print me what sh#t this
Where were you changed?
Maybe you would come at the end of those tales I fell asleep
I know I’m crazy
This time I was defeated
I couldn’t secret mind
You got up from my left today, you were glad
Look at my wounds, your most beautiful face
Didn’t you get tired?
This time the wind is full of death
This time the wind blows from death
Monachopsis, I don’t eat my dormitory
I said no, I said, put it on this
Monachopsis, I lived in Ner without knowing
End and again
Monachopsis, I don’t eat my dormitory
I said no, I said, put it on this
Monachopsis, I lived in Ner without knowing
End and again
The loser starts from the beginning
I’m always in the place where I was born
I know this district from coffeehouses
Do not commit suicide and start from the beginning
My crazy vein held it, I should have escaped, I was quite sure
I had to shut up, the verses landed on my lips
I talked, I was the best young people who were defeated
Death was already the sewing of shitty lives
Boğ, loneliness tire of hooked buckle
I am a vocalist who forgets his words
I have to lose my blood, but I was indestructible castle
That crook was the flies of this gambler
LIKE DEATH FROM THE DEATH
Fake beard of Fake Smiles Fly Bite
I don’t know what pastoral writers tell
Are you trouble?
Because the renovations of the heart does not end
Iron Blood Light Blood Light Marmalade Taste
I guess that’s why I am enthusiastic
The dark clouds of the universities I do not belong to
MONTHS OF LEAVING THE CITY
We should have put the direction to the cliff.
Where with a thousand pounds? Külüstür with Impala
On the salute of Allah, with a sinful piggy bank
Monachopsis, I don’t eat my dormitory
I said no, I said, put it on this
Monachopsis, I lived in Ner without knowing
End and again
Monachopsis, I don’t eat my dormitory
I said no, I said, put it on this
Monachopsis, I lived in Ner without knowing
End and again
Find more lyrics at lyrics.jspinyin.net
Lyrics Armando & Jammah – Monachopsis
Kindly like and share our content. Please follow our site to get the latest lyrics for all songs.
We don’t provide any MP3 Download, please support the artist by purchasing their music 🙂
You can purchase their music thru