Δικογραφία Lyrics – Rammenos Assos x Hrwas
Singer: Rammenos Assos x Hrwas
Title: Δικογραφία
Κανένας δε με πίστευε όταν το’λεγα, τώρα μεγάλωσε το πρόβλημα
Σπάει τις πόρτες των αστών με δύναμη κι απειλεί με κοντόκαννα, μπαίνει μέσα στα σπίτια τους κι όλη η χώρα στα γόνατα
Μα πώς ν’αλλάξει ο κόσμος μέσα σ’ένα απόγευμα; Θυμήσου με ποιους ήσουν απ’το ’08 μέχρι το ’12
Απαγωγές, ξύλο, συλλήψεις είχε πάντα για όσους βγαίνανε στους δρόμους και δεν κλείνανε τα στόματα
Δε μου δώσανε σύννεφο να πέσω, λούζομαι την καταιγίδα απ’όταν ενηλικιώθηκα
Παρ’όλ’αυτά ήμουν τυχερός, άλλοι παράτησαν σχολεία και τρέχαν για μεροκάματο πρόωρα
Δεν υπάρχει σκληρότερη βία απ’την επιβολή της ανάγκης για επιβίωση σ’ενός παιδιού το πρόγραμμα
Αυτοί μεγάλωσαν νωρίς, να προσέχετε τι λέτε και τι γράφετε, γυρνάει πίσω αργότερα
Τάξη εναντίον τάξης, καλά τα κουπλέ μα θέλει και πράξεις, είναι απέναντι αν παίρνει αποστάσεις
Σε κόβω από το φέρεσθαι, δε μετράν οι συστάσεις, δε μιλάω στους άνετους, εδώ ξυπνάμε με συσπάσεις
Δεν αλλάζει ο κόσμος αν δεν αλλάξεις, αυτό το λέω να τ’ακούω πρώτα εγώ
Κι έχω ορκιστεί στα όνειρα μου ν’αφήσω πίσω μου ό,τι περισσότερο μπορώ προτού με βρουν νεκρό
Κοίτα να γυρίσεις πριν σε δούνε, κοίτα να τους βρεις πριν να σε βρούνε
Έπρεπε να τον κόψεις πριν στο πούνε μα δε δίνετε δεκάρα για τις μαλακίες που ακούνε
Δε μ’ενδιαφέρει αν γράφουνε ό,τι ζούνε μα τι πρόσημο βάζουν σ’αυτό και στο πώς θα το πούνε
Πες στον μικρό μην περιμένει κόντρες, όλοι τους τρώνε απ’τα ίδια χέρια, πώς σκατά να τσακωθούνε;
Σε νήμα τεντωμένο κάθε μέρα ακροβατώ
Όσο κι αν το τραβάνε για να πέσω στο κενό
Δεν έχω θέση εδώ
Εγώ πεθαίνω κάθε μέρα για να νιώθω πως υπάρχω
Σε χώμα που ματώνει τα βράδια παραπατώ
Δεν κάνω βήμα πίσω μέχρι να με βρουν νεκρό
Μα δε θα φύγω από ‘δω
Μέχρι να μπουνε μες στο χώμα όσοι μας σκάψανε το λάκκο
Γράφω και στήνεται δικογραφία, η τέχνη μου κακούργημα κι οι μπάτσοι συμμορία
Έχουμε λόγο με το τέρας να τα βάλουμε και κάθε μήνα κι άλλη μια αιτία
Οπλίζουμε μικρόφωνα κόντρα στην ησυχία, η ανοχή σκοτώνει πιο πολύ από πανδημία
Ρίξε μια ματιά σε Πέτρου Ράλλη και Καρά Τεπέ κι έλα να μου πεις τι διάολο ονομάζεις εσύ βία
Οι δρόμοι φλέγονται, φτύνουν οι πάνω κι οι από κάτω αναρωτιούνται γιατί βρέχονται
Τα φίδια βγάλανε χέρια και πόδια τώρα, πια δεν έρπονται, στην πόλη περιφέρονται, ελέγχουν, δεν ελέγχονται
Ένα πεντάμηνο στο γύψο με ωράρια, με απαγορεύσεις και ασφάλεια, το νου σου
Έρχεται η ώρα που η ασπίδα θα καρφώνεται με δύναμη και φόρα στο κεφάλι του παιδιού σου
Ό,τι σας έμοιαζε μέσα μου σκότωσα, ό,τι σας ταίριαζε το’χω ξεράσει
Σ’ό,τι σας τρόμαζε, μέσα του χώρεσα κι έγινα αυτό που δε λέει να σκάσει
Ακόμα εδώ να ψάχνω τρόπο να στριμώξω όλα αυτά που μ’αρρωσταίνουνε σε μία μόνο ατάκα
Καταστολή, παιδεραστία και κουκούλωμα, αυτή είναι η πατρίδα σου περήφανε μαλάκα
Κυκλοφορούμε χωρίς όνομα πίσω από σκιές, είμαστε αριθμοί σε στήλες
Μα έχουμε κάτι που με τίποτα δεν πνίγεται όσο κι αν μας πατάν στον αυχένα με αρβύλες
Στον ευθύ τους δρόμο οι καμπύλες, τζογάρουμε με ψυχολογικά και κατρακύλες
Κι αφού τώρα μοιάζει κάστρο η Αθήνα, εμείς πιστοί στο ραντεβού θ’ανατινάξουμε τις πύλες
Σε νήμα τεντωμένο κάθε μέρα ακροβατώ
Όσο κι αν το τραβάνε για να πέσω στο κενό
Δεν έχω θέση εδώ
Εγώ πεθαίνω κάθε μέρα για να νιώθω πως υπάρχω
Σε χώμα που ματώνει τα βράδια παραπατώ
Δεν κάνω βήμα πίσω μέχρι να με βρουν νεκρό
Μα δε θα φύγω από ‘δω
Μέχρι να μπουνε μες στο χώμα όσοι μας σκάψανε το λάκκο
Κανένας δε με πίστευε όταν το’λεγα, τώρα μεγάλωσε το πρόβλημα
Σπάει τις πόρτες των αστών με δύναμη κι απειλεί με κοντόκαννα, μπαίνει μέσα στα σπίτια τους κι όλη η χώρα στα γόνατα
Μα πώς ν’αλλάξει ο κόσμος μέσα σ’ένα απόγευμα; Θυμήσου με ποιους ήσουν απ’το ’08 μέχρι το ’12
Απαγωγές, ξύλο, συλλήψεις είχε πάντα για όσους βγαίνανε στους δρόμους και δεν κλείνανε τα στόματα
Δε μου δώσανε σύννεφο να πέσω, λούζομαι την καταιγίδα απ’όταν ενηλικιώθηκα
Παρ’όλ’αυτά ήμουν τυχερός, άλλοι παράτησαν σχολεία και τρέχαν για μεροκάματο πρόωρα
Δεν υπάρχει σκληρότερη βία απ’την επιβολή της ανάγκης για επιβίωση σ’ενός παιδιού το πρόγραμμα
Αυτοί μεγάλωσαν νωρίς, να προσέχετε τι λέτε και τι γράφετε, γυρνάει πίσω αργότερα
Τάξη εναντίον τάξης, καλά τα κουπλέ μα θέλει και πράξεις, είναι απέναντι αν παίρνει αποστάσεις
Σε κόβω από το φέρεσθαι, δε μετράν οι συστάσεις, δε μιλάω στους άνετους, εδώ ξυπνάμε με συσπάσεις
Δεν αλλάζει ο κόσμος αν δεν αλλάξεις, αυτό το λέω να τ’ακούω πρώτα εγώ
Κι έχω ορκιστεί στα όνειρα μου ν’αφήσω πίσω μου ό,τι περισσότερο μπορώ προτού με βρουν νεκρό
Κοίτα να γυρίσεις πριν σε δούνε, κοίτα να τους βρεις πριν να σε βρούνε
Έπρεπε να τον κόψεις πριν στο πούνε μα δε δίνετε δεκάρα για τις μαλακίες που ακούνε
Δε μ’ενδιαφέρει αν γράφουνε ό,τι ζούνε μα τι πρόσημο βάζουν σ’αυτό και στο πώς θα το πούνε
Πες στον μικρό μην περιμένει κόντρες, όλοι τους τρώνε απ’τα ίδια χέρια, πώς σκατά να τσακωθούνε;
Σε νήμα τεντωμένο κάθε μέρα ακροβατώ
Όσο κι αν το τραβάνε για να πέσω στο κενό
Δεν έχω θέση εδώ
Εγώ πεθαίνω κάθε μέρα για να νιώθω πως υπάρχω
Σε χώμα που ματώνει τα βράδια παραπατώ
Δεν κάνω βήμα πίσω μέχρι να με βρουν νεκρό
Μα δε θα φύγω από ‘δω
Μέχρι να μπουνε μες στο χώμα όσοι μας σκάψανε το λάκκο
Γράφω και στήνεται δικογραφία, η τέχνη μου κακούργημα κι οι μπάτσοι συμμορία
Έχουμε λόγο με το τέρας να τα βάλουμε και κάθε μήνα κι άλλη μια αιτία
Οπλίζουμε μικρόφωνα κόντρα στην ησυχία, η ανοχή σκοτώνει πιο πολύ από πανδημία
Ρίξε μια ματιά σε Πέτρου Ράλλη και Καρά Τεπέ κι έλα να μου πεις τι διάολο ονομάζεις εσύ βία
Οι δρόμοι φλέγονται, φτύνουν οι πάνω κι οι από κάτω αναρωτιούνται γιατί βρέχονται
Τα φίδια βγάλανε χέρια και πόδια τώρα, πια δεν έρπονται, στην πόλη περιφέρονται, ελέγχουν, δεν ελέγχονται
Ένα πεντάμηνο στο γύψο με ωράρια, με απαγορεύσεις και ασφάλεια, το νου σου
Έρχεται η ώρα που η ασπίδα θα καρφώνεται με δύναμη και φόρα στο κεφάλι του παιδιού σου
Ό,τι σας έμοιαζε μέσα μου σκότωσα, ό,τι σας ταίριαζε το’χω ξεράσει
Σ’ό,τι σας τρόμαζε, μέσα του χώρεσα κι έγινα αυτό που δε λέει να σκάσει
Ακόμα εδώ να ψάχνω τρόπο να στριμώξω όλα αυτά που μ’αρρωσταίνουνε σε μία μόνο ατάκα
Καταστολή, παιδεραστία και κουκούλωμα, αυτή είναι η πατρίδα σου περήφανε μαλάκα
Κυκλοφορούμε χωρίς όνομα πίσω από σκιές, είμαστε αριθμοί σε στήλες
Μα έχουμε κάτι που με τίποτα δεν πνίγεται όσο κι αν μας πατάν στον αυχένα με αρβύλες
Στον ευθύ τους δρόμο οι καμπύλες, τζογάρουμε με ψυχολογικά και κατρακύλες
Κι αφού τώρα μοιάζει κάστρο η Αθήνα, εμείς πιστοί στο ραντεβού θ’ανατινάξουμε τις πύλες
Σε νήμα τεντωμένο κάθε μέρα ακροβατώ
Όσο κι αν το τραβάνε για να πέσω στο κενό
Δεν έχω θέση εδώ
Εγώ πεθαίνω κάθε μέρα για να νιώθω πως υπάρχω
Σε χώμα που ματώνει τα βράδια παραπατώ
Δεν κάνω βήμα πίσω μέχρι να με βρουν νεκρό
Μα δε θα φύγω από ‘δω
Μέχρι να μπουνε μες στο χώμα όσοι μας σκάψανε το λάκκο
Find more lyrics at lyrics.jspinyin.net
You can purchase their music thruor
Disclosure: As an Amazon Associate and an Apple Partner, we earn from qualifying purchases
Other Popular Songs:
Alpin - Прости
Lilsgrob - Love Pistols
Δικογραφία – English Translation
No one did not believe me when I now raised the problem
It breaks the doors of the stars with power and threatens with Kontokane, it enters their homes and all the country on the knees
But how do you like the world in an afternoon? Remember with who you were from ’08 to ’12
Abductions, wood, arrests always had for those who went out on the streets and did not lock the mouths
They did not give me a cloud to fall, I’m altering the storm was older
Although I was lucky, others have provided schools and trawled for MERCOME Early
There is no harder violence than enforcing the need for survival to a child the program
They grew up early, watching what you say and what you write, turn back later
Class against class, well the buckles also wants acts, is opposite if it gets distances
I cut it from Ceremony, and the recommendations do not talk to the comfortable, we wake up with contractions
It does not change the world if you do not change, I say it to first I
And I sworn in my dreams to get back to me what more I can before they find me dead
Look to turn before you see you, look to find them before they
You had to cut him before he did not give a penny for the b#llsh#t
Not in the way if they are writing whatever the sign they put on it and how it will poke
Tell the little do not wait for a counter, everyone eats them from the same hands, how do you sh#t up?
In thread stretched every day acrobather
As much as they pull it to fall into the vacuum
I have no place here
I die every day to feel that I exist
In soil that darkens the par
I don’t step back until they find me dead
But I will not leave ‘
Until you can work in the soil those who dick us the pit
I write and set up a doctor, my art felony and the gang cops
We have a speech with the monster to put them every month and another cause
We arm microphones against quietness, tolerance kills more than pandemic
Take a look at Peter Rallis and Kara Tech and come tell me what the hell do you call you violence
The roads are flung, spit the top and the bottom wondering because they are wet
Snakes take hands and legs now, no longer coming, in the city roam, control, are not controlled
A five-month in plaster with hours, with bans and safety, your mind
It comes the time that the shield will be nailed with strength and forums on your child’s head
Whatever looked into you I killed me, what you matched you I’m dry
In what he was screaming, inside him, and I became what he does not say
Still here to look for a way to twist all that with only one ath you
Suppression, pedophile and cunning, this is your homeland
We are circulating without a name behind shadows, we are numbers on columns
But we have something that nothing is drowned as long as we patan on the neck with absol
In their straight road curves, gay with psychological and potatoacles
And since now, Athens resembles, we believers in the appointment will resubmit the gates
In thread stretched every day acrobather
As much as they pull it to fall into the vacuum
I have no place here
I die every day to feel that I exist
In soil that darkens the par
I don’t step back until they find me dead
But I will not leave ‘
Until you can work in the soil those who dick us the pit
No one did not believe me when I now raised the problem
It breaks the doors of the stars with power and threatens with Kontokane, it enters their homes and all the country on the knees
But how do you like the world in an afternoon? Remember with who you were from ’08 to ’12
Abductions, wood, arrests always had for those who went out on the streets and did not lock the mouths
They did not give me a cloud to fall, I’m altering the storm was older
Although I was lucky, others have provided schools and trawled for MERCOME Early
There is no harder violence than enforcing the need for survival to a child the program
They grew up early, watching what you say and what you write, turn back later
Class against class, well the buckles also wants acts, is opposite if it gets distances
I cut it from Ceremony, and the recommendations do not talk to the comfortable, we wake up with contractions
It does not change the world if you do not change, I say it to first I
And I sworn in my dreams to get back to me what more I can before they find me dead
Look to turn before you see you, look to find them before they
You had to cut him before he did not give a penny for the b#llsh#t
Not in the way if they are writing whatever the sign they put on it and how it will poke
Tell the little do not wait for a counter, everyone eats them from the same hands, how do you sh#t up?
In thread stretched every day acrobather
As much as they pull it to fall into the vacuum
I have no place here
I die every day to feel that I exist
In soil that darkens the par
I don’t step back until they find me dead
But I will not leave ‘
Until you babe in the soil those who
Find more lyrics at lyrics.jspinyin.net
Lyrics Rammenos Assos x Hrwas – Δικογραφία
Kindly like and share our content. Please follow our site to get the latest lyrics for all songs.
We don’t provide any MP3 Download, please support the artist by purchasing their music 🙂
You can purchase their music thru