Diastimikos Stathmos Lyrics – The Bad Poetry Social Club
Singer: The Bad Poetry Social Club
Title: Diastimikos Stathmos
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
22 η μέρα που δεν σε έχω δει
Τελειώνουν όλα
Δεν υπάρχει τίποτα πια
Να περιμένει κανείς
Ήμασταν εκατοντάδες
Όταν βρήκαμε αυτό το μέρος
Τώρα μας μετράς στα δάχτυλα του ενός χεριού
Πεθαίνουν ο ένας μετα τον άλλο
Σκοτώνονται μεταξύ τους
Μαλώνουν ποιος θα φάει πιο πολύ
Δεν κατάλαβα ποτέ
Tην ανάγκη του ανθρώπου
Nα έχει τόσα πολλά πόσο μάλλον τώρα που
H ανάγκη του αυτή μας έφτασε εδώ
Πόσο μάλλον τώρα που ούτως ή άλλως
Όλοι στο διάολο θα πάμε
Με ακούς
Είσαι εδώ
Έμαθα πως όπου έχει οξυγόνο
Δεν έχει πια
Η ατμόσφαιρα έχει μολυνθεί πλήρως
Τα πουλιά είναι πλέον κατάσκοποι ρομπότ
Τα σκυλιά έχουν γίνει
Γκουρμέ γεύμα στα σουβλατζίδικα
Οι άνθρωποι δεν λέγονται πια άνθρωποι
Λέγονται κύριοι
Είναι όλοι δικαστές και βουλευτές
Οι παπάδες είναι οι νέοι χημικοί, μάγειρες του κόσμου
Φτιάχνουν κάψουλες με αγιασμό
Και ψεκάζουν τη Γη
Με αεροπλάνα και ελικόπτερα
Μπας και οι άνθρωποι πάψουν να είναι γκέι
Να κάνουν εκτρώσεις και να ζουν ελεύθερα
Η λέξη βιασμός καταργήθηκε
Μετατράπηκε η ερμηνεία της και πλέον σημαίνει
Κάτι που έγινε βιαστικά
Οι γυναίκες ράβουν στους κόλπους τους ξυράφια
Τώρα πια οι άντρες
Που βιάζονται να βιάσουν
Εχουν ματωμένα παντελόνια
Τους βλέπεις στα σούπερ μάρκετ
Γονατιστούς να ζητάνε σερβιέτες
Χωρίς φτερά
Όλοι ματώνουν το ίδιο πλέον
Εγώ γράφω και μιλάω μέσα σε φυσαλίδες
Αυτές δεν σπάνε
Είναι σαν μικροί πλανήτες
Αυτόφωτοι
Ίσως είμαστε οι τελευταίοι επιζώντες
Εγώ και έστω εσύ ο ένας
Που έλαβε αυτό το σήμα
Εμένα δεν με βρίσκουν μη φοβάσαι
Κι αν με βρουν και με σκοτώσουν
Κάποιος κάποτε θα σπάσει μια φυσαλίδα
Και θα μάθει
Κι έτσι, θα ζω για πάντα
Θα ξανασυναντηθούμε
Σίγουρα θα σε ξαναδώ
23 η μέρα που δεν σε έχω δει
Δεν υπάρχει τίποτα πια να περιμένει κανείς
Όταν βρήκαμε αυτό το μέρος
Ήμασταν αμέτρητοι
Τώρα μας μετράς
Στα δάχτυλα του ενός χεριού
Ένας προσεύχεται κάθε μέρα
Να γίνει ένα θαύμα
Άλλος προσπαθεί να ανέβει
Στο θρόνο του βόθρου που ζούμε
Εγώ ανταλλάσσω φαγητό
Σια ένα στυλό σαν ένας άλλος θανατοποινίτης
Έχουμε μείνει τέσσερις
Και όλοι στο διάολο θα πάμε
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
Με ακούς
Είσαι εκεί
Εκπέμπω σήμα από τον τελευταίο
Διαστημικό σταθμό πάνω στη Γη
Όλα έχουν καταστραφεί
Δεν υπάρχει πια τίποτα εδώ
Με πιάνω για πρώτη φορά μετά από χρόνια
Να προσεύχομαι στο Θεό
Σε λίγο θα έρθουν και για μένα
Προσπαθώ να συγκρατηθώ
Μα κυλούν τα δάκρυα μου
Μείνε κοντά μου
Φοβάμαι πως η γενιά μου απέτυχε
Να γεννήσει το οτιδήποτε
Είναι στείρα, αναπαράγει
Και αναπαράγεται χωρίς να υπάρχει μήτρα
Και θα περάσει όπως έλεγε
Το Πεθαίνω σαν Χώρα μια γενιά
Που δεν θα φέρει
Καμία νέα γενιά στον κόσμο
Δεν καταφέραμε να γεννήσουμε ομορφιά
Να σταματήσουμε τον πόλεμο και τον πόνο
Μόνο αυνανιζόμαστε με το πόσο όμορφοι
Δείχνουμε συχνά σε οθόνες
Αυτή η γενιά μοναχά από θαύμα δακρύζει
Κλαίει μοναχά προς τα μέσα
Καταπίνει τα δάκρυα για να μην διψάσει
Ούτε για νερό, ούτε για γνώση, εξέλιξη και αλλαγή
Όχι δεν ειναι μπερδεμένη
Είναι μαλακισμένη
Και γαμώτο δεν φταίει
Τι θα μείνει τελικά από αυτή τη γενιά
Το κυνήγι για τα λεφτά
Λεφτά, λεφτά
Μας πεθάνατε με τα λεφτά
Μας γαμήσατε
Τα φάγαμε όλα σε ψυχοφάρμακα
Ωραία εποχή κανείς να ζει και να δημιουργεί
Eνώ τον τρομάζουν λιγότερο οι Nαζί
Aπό το να λογοκριθεί στα social media
Είναι της μόδας να είστε εναλλακτικοί
Kαι εφόσον είναι της μόδας λυπάμαι
Που στο λέω και το ακούς από εμένα
Eίστε οι νέοι δεξιοί
Eίστε πέρα για πέρα
Ψευτοπροοδευτικοί και βαθιά συντηρητικοί
Ονειρευόμουν κάποτε να γράψω
Ύμνους για αυτήν την γενιά
Αλλά εδώ που τα λέμε
Θα βυθίζονταν βαθιά
Μέσα σε εκείνους
Για τις ομάδες και τα κομματικά
Θα ‘θελα τόσο να σου πω
Πως θα τα καταφέρουμε
Μα δεν μπορώ
Να με συγχωρείς
Αλλά δεν μπορώ άλλο να τους συγχωρώ
Για την αφέλειά τους και την ηλιθιότητά τους
Από το να με αγαπήσουν γιατί το βούλωσα
Προτιμώ να με μισήσουν
Βαθιά όμως
Αν το κάνουν
Να το κάνουν σωστά
Αν και δεν έμαθαν ποτέ εκείνοι από αυτά
Ζουν ρηχά
Ερωτεύονται ρηχά
Κάνουν τέχνη ρηχά
Και εμείς είμαστε ελέυθεροι
Ελεύθεροι παντοτινά
Και οι ελεύθεροι δεν κολυμπούν
Ποτέ σε λιμνάζοντα νερά
Ποτέ
Και αν με σκοτώσουν
Για όσα είπα και έγραψα τελικά
Δε θα φύγω
Δε θα τους κάνω την χάρη
Θα αντιληφθούν τον θάνατό μου
Εκατομμύρια χρόνια μετά σαν αστέρι
Είσαι ακόμα εκεί
Κράτα μου το χέρι
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS
Find more lyrics at lyrics.jspinyin.net
You can purchase their music thru
Disclosure: As an Amazon Associate and an Apple Partner, we earn from qualifying purchases
Other Popular Songs:
Killeino - Pony
Lil tan3r - Fück U 2
Diastimikos Stathmos – English Translation
Space station emit SOS
Space station emit SOS
Space station emit SOS
Space station emit SOS
22 The day I haven’t seen you
All over
There is nothing anymore
To wait
We were hundreds
When we found this place
Now you count us on the fingers of one hand
Die after each other
Are killed by each other
They are arguing who will eat the most
I never understood
The need of man
To have so much so much more now that
His need reached us here
Let alone now that
Everyone in hell we will go
Can you hear me
Are you here
I learned that where he has oxygen
No longer has
The atmosphere is fully infected
Birds are now robot spies
Dogs have been made
Gourmet lunch in skewers
People are not called people anymore
Are called gentlemen
They are all judges and Members
The priests are the new chemists, cooks of the world
They make capsules with sanctification
And spray the earth
With airplanes and helicopters
Bass and people cease to be gay
To make abortions and live freely
The word rape was removed
Turned her interpretation and now means
Something that has been hurriedly done
Women sew in their bays razors
Now the men
Rushed to rape
They have bloody pants
You see them in the supermarkets
Kneeling to ask napkins
Without wings
They all bleed the same now
I write and talk in bubbles
They don’t break
It’s like little planets
Autopsy
Maybe we are the last survivors
Me and at least you
That received this signal
They don’t find me not afraid
And if they find me and kill me
Someone will once break a bubble
And he will learn
And so I will live forever
We will meet again
I will definitely see you again
23 The day I haven’t seen you
There is nothing to wait for anyone anymore
When we found this place
We were countless
Now you count us
On the fingers of one hand
A praying every day
Become a miracle
Another is trying to climb
On the throne of the cavity we live
I exchange food
SIA a pen like another death
We have stayed four
And all in hell we will go
Space station emit SOS
Space station emit SOS
Space station emit SOS
Space station emit SOS
Can you hear me
Are you there
I emit a signal from the last
Space Station on Earth
Everything has been destroyed
There is nothing here anymore
I first grab me for the first time in years
To pray to God
Soon they will come for me too
I am trying to hold back
But my tears roll
Stay close to me
I’m afraid my generation has failed
To give birth to anything
Are sterile, reproduces
And reproduced without a womb
And will pass as he used to say
I die like a country a generation
That will not bring
No new generation in the world
We didn’t manage to give birth to beauty
To stop war and pain
Only we are mismatched with how beautiful
We often show on screens
This generation of only miracle tears
Crying only inward
Swallows tears so as not to thirst
Neither for water, nor for knowledge, evolution and change
No is not confused
Is softened
And f#cker is not to blame
What will eventually stay out of this generation
Hunting for money
Money, money
You died with the money
You f#ck us
We ate them all in psychotropic drugs
Nice time to live and create
While the n#z# scares him
By censoring on social media
It is fashionable to be alternative
And since it’s fashionable I’m sorry
That tell you and hear it from me
Are the new rights right
Are you over for over
Pseudo -teaching and deeply conservative
I once dreamed to write
Hymns for this generation
But here we say
Would be deeply sinking
Within those
For groups and party
I would like to tell you so
How will we manage
But I can not
Forgive me
But I can’t forgive them anymore
For their naivety and their stupidity
Than to love me because I was shaking it
I prefer to hate me
If they do
To do it right
Although they never learned from them
They live shall
Fall in love with shallow
Make art shallow
And we are free
Vigilant
And the free ones don’t swim
Never in stagnant waters
Never
And if they kill me
For what I said and finally wrote
I will not leave
I will not do them the favor
Will perceive my death
Millions of years after a star
You are still there
Hold my hand
Space station emit SOS
Space station emit SOS
Space station emit SOS
Space station emit SOS
Find more lyrics at lyrics.jspinyin.net
Lyrics The Bad Poetry Social Club – Diastimikos Stathmos
Kindly like and share our content. Please follow our site to get the latest lyrics for all songs.
We don’t provide any MP3 Download, please support the artist by purchasing their music 🙂
You can purchase their music thru